‘Vooroordelen m.b.t. seks: Ik vraag jou toch ook niet of je alles wel kan in bed?!’
Als 21-jarige jongedame die zichzelf voortbeweegt in een rolstoel heb ik veel te maken met vooroordelen. Iedereen weet wel dat mensen met een beperking regelmatig aangestaard worden.
Het blijft echter niet altijd bij staren. Nu denk je misschien: ‘Oké, ze tonen interesse, prima toch?!’.
Zeker, ik heb soms liever vragen dan zo’n starende blik.
Maar wat nou als sommige vragen ronduit onbeleefd of privacygevoelig zijn?
Of over je seksleven gaan? Juist, dan is het al snel allesbehalve prettig. Zo iemand moet je immers toch zien af te wimpelen.
Vragen over je seksleven, juist.
Ook daar heb ik vanwege de rolstoel mee te maken.
Maar wat er dan gevraagd wordt? Kijk/lees en huiver (oké, lachen is ook toegestaan);
1. ‘Werken je seksuele delen wel gewoon?’, of een variatie daarop; ‘Voel je daar beneden
wel alles?’
Omdat ik een vrouw ben, is dit al een gênante vraag waarop ik geen antwoord wil geven. Maar nog erger is het bij mannen; ik heb al van diverse mannen die ook in een rolstoel zitten, gehoord dat zij de vraag kregen ‘of hij hem wel omhoog krijgt, ondanks zijn handicaps’. None of your business…
2. ‘Zit die rolstoel dan niet in de weg om seks te kunnen hebben?’
Dit vind ik een best simpele vraag, waarop ik – als ik er zin in heb – soms een tegenvraag stel.
Want een bureaustoel of een bank zitten toch ook niet in de weg om seks te hebben? Waarom zou dit bij een rolstoel dan wél het geval zijn?
Het is echt niet zo alsof mensen in een rolstoel vastgelijmd zitten hieraan en in hun rolstoel seks moeten hebben. Sterker nog: als ik het zo om mij heen hoor, wordt dat ding wanneer mogelijk gewoon aan de kant gereden voor seksuele activiteiten. Wel zo handig…
3. ‘Kan je ondanks die rolstoel alles dan wel in bed om je vriend (aan hetero mannen/LGBTI’S: vriendin) te laten genieten?’
Uhm, ten eerste: daarmee vraag je meteen of mijn vriend en ik seksueel actief zijn.
Ten tweede: er zijn ook genoeg stellen waarbij niemand in een rolstoel zit, en er toch belemmeringen zijn. Weet ik veel, ik vraag toch ook niet aan iemand met een gigantische baard of deze in de weg zit?
Daarnaast, krijg ik de kriebels van deze vraag. Het kan zijn dat de persoon in kwestie weet dat ik een vriend heb, maar het kan ook zo zijn dat deze random man (vaak stellen mannen deze vraag aan mij) zich inbeeldt hoe seks met mij zou zijn. En dat is gewoon geen prettige gedachte. Je weet nooit met wat voor bedoelingen iemand een dergelijke vraag stelt.
4. ‘Lukt het jou wel gewoon je kleding uit te trekken voor je vriend?’
Opnieuw wordt er dus gevraagd of we seksueel actief zijn, maar dat terzijde. Kleding uittrekken dus.
Oké, niet iedereen met een fysieke beperking/chronische aandoening kan dit, dat klopt. Maar opnieuw: wat maakt het nou voor een wildvreemde uit? Ik denk dat er genoeg stellen zijn waarbij de een de ander uitkleedt. Niet omdat hij/zij dat niet zelf kan, maar gewoon in the heat of the moment.
Nu is het natuurlijk wel zo dat het voor sommige mensen met een fysieke beperking het uitkleden op zich erg onhandig en misschien wel heel langzaam moet gebeuren.
Dat laatste wil je niet, kan ik me wel zo voorstellen. Maar als je seks met een partner gaat hebben, ben je toch echt met zijn tweeën en kan de ander toch helpen? Oké, nog lastiger wordt het wanneer je het allebei niet zou kunnen, maar daarvoor zijn weer vast wel andere vragen, welke ik gelukkig niet krijg.
Hierbij 4 vragen die ik regelmatig krijg.
Niet van vrienden of vriendinnen; nee, vaak gewoon van wildvreemden.
Via social media, maar ook gewoon face to face. Je kunt je vast wel voorstellen dat ik hier vaak niet van gediend ben. Ik ben geen ‘gehandicapten vraagbaak’. Bovendien kan ik niet voor alle mensen met een handicap spreken en zijn veel van dit soort zaken gewoon té privacygevoelig.
Noem me preuts, maar er zijn weinig Nederlanders die dit graag tegen wildvreemden vertellen…
Aan de lezers die dit soort vragen ook regelmatig krijgen: antwoord nooit op vragen waarover je je oncomfortabel voelt of op vragen over thema’s waarover je niets wilt delen.
Aan de lezers die nieuwsgierig zijn naar antwoorden over dit thema: je bent op de perfecte website beland!
Dat ik geen direct antwoord wil geven, betekent namelijk niet dat ik niet vind dat het taboe omtrent seks met een chronische ziekte/beperking doorbroken moet worden.
Dát is namelijk wel hard nodig.
Dit bereik je echter niet door individuele nieuwsgierige vreemden steeds maar te beantwoorden, terwijl dit – om eerlijk te zijn – mega oncomfortabel voelt. Niet doen dus!
Christel Verbogt
Christel heeft meerdere chronische aandoeningen (Ehlers Danlos syndroom, gegeneraliseerde dystonie en gastroparese) waardoor zij in een rolstoel terecht is gekomen.
Zij schrijft hier blogs over onder de naam Christel Poweronwheel.
Meer van Christel zien?