Met een stralende zon op het theater de Agnietenhof in Tiel, kwamen we samen op 11 oktober voor het 2e partnerprogramma. Verdeeld over meerdere tafels, zaten we met 80 partners in de Waalfoyer. Bij iedere groep zat een tafeldame om het gesprek te leiden. De angst is altijd dat er bij dit soort gelegenheden een ongemakkelijke stilte valt maar daar was zeker geen sprake van. Na een korte inleiding over het doel van de bijeenkomst en met deze tekst van Loesje starten we de middag:
Je bent
zo mooi anders
niet
meer of
minder anders
maar zo mooi
anders
Loesje
Aan de hand van verschillende stellingen kwamen we met elkaar in gesprek.
‘Mijn man is gefrustreerd en durft niet goed te praten over seksualiteit’
‘Ik heb moeite met de nieuwe situatie op het gebied van seksualiteit’
‘Er is geen aandacht meer voor mijn seksualiteit, het draait allemaal om hem’
Het mooie van de middag was dat herkenning mensen samenbind. Menig partner vertelde openlijk aan tafel waar ze mee zat. De openheid was opvallend, blijkbaar waren het herkennen van elkaars situatie en gevoelens de juiste ingrediënten voor zinvolle gesprekken. Het gaf ook weer nieuwe inzichten. Goed was dan ook de opmerking, dat; “Er de tijd voor nemen om dingen te verwerken”, echt noodzakelijk is. Dit gaat niet snel. Ook belangrijk voor zorgverleners om te beseffen dat je de vragen hieromtrent regelmatig terug moet laten komen. “Het helen van de wonden” wat betreft seksualiteit en intimiteit, maar ook wat betreft de prostaatkanker zelf en diens invloed op je relatie, is een heel proces, waar soms meerdere jaren voor nodig zijn. We hadden uiteindelijk allemaal het gevoel dat er te weinig tijd was. Evengoed leek het voor iedereen een zinvolle middag te zijn geweest. Deze ontmoetingen met elkaar hebben weer voldoende en nieuwe inspiratie gegeven. Op naar de derde partner-dag!
Henk Elzevier Uroloog Seksuoloog LUMC en voorzitter Stichting Sick and Sex